Ήλιος, ζέστη και μπανάκι. Τί το καλύτερο μέσα στο καταχείμωνο και μάλιστα που φέτος, μας έχει δείξει από τον Γενάρη τα “δόντια” του.
Προορισμός το Repiblik Sesel, όπως ονομάζεται στην τοπική κρεολική διάλεκτο το νησιωτικό σύμπλεγμα των Σεϋχελλών, μία παραδεισένια συστάδα στη μέση του Ινδικού Ωκεανού. Με ακτογραμμή 491 χιλιόμετρα- μεγαλύτερη από τα 450 που εκτείνονται τα νησιά, νησίδες και ατόλες- έχει μέση θερμοκρασία 28-30 και λίγες βροχές μέχρι τα μέσα Μαρτίου. Ό,τι πρέπει για ξεχειμώνιασμα μετά από πτήση 7-8 ωρών, με πιο συμφέροντα ενδιάμεσο σταθμό το Ντουμπάι ή το Αμπού Ντάμπι.
Κόσμος φιλόξενος, (δεν ξεπερνούν τους 80 με 90 χιλιάδες συγκεντρωμένοι οι περισσότεροι στην πρωτεύουσα Βικτώρια), ενδιαφέρουσα ενδοχώρα, εξαιρετικά νερά για αυτοδύτες και αρκετές επιλογές για ακριβά, αλλά και φθηνότερα βαλάντια.
Βέβαια οι καλύτερες παραλίες ανήκουν σε 5στερες Plus αλυσίδες (Four Seasons, Banyan Tree, Fregate κ.λ.π) που σημαίνει, πως ένα άνετο μπάνιο σε καλή θάλασσα στοιχίζει λίγο παραπάνω, αν και ως έλληνας μάλλον εντυπωσιάζεσαι λιγότερο από έναν γερμανό ή σκανδιναβό επισκέπτη.
